تازه‌سروده‌هایی در وصف حضرت علی اکبر(ع): «جبریل یُسَبِّح و یُهَنّی و یَقول: فرزند حسین بن علی آمده است»
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۴۷۸۲۵
جمعی از شاعران آیینی کشور در آستانه فرارسیدن میلاد مبارک حضرت علی‌اکبر(ع)، مراسم شب شعر «جوان» را برگزار و تازه‌ترین اشعار خود را ارائه کردند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محفل ادبی شعر «جوان» در شب میلاد مبارک حضرت علی اکبر(ع) با حضور شاعران، ادیبان، خوشنویسان و دیگر هنرمندان داخلی و خارجی در گروه بین‌المللی هندیران با مدیریت علیرضا قزوه و اجرای سید مسعود علوی تبار برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سید مسعود علوی تبار، شاعر و کارشناس تاریخ و تمدن ملل اسلامی، ضمن عرض تبریک و تهنیت به مناسبت میلاد خجسته حضرت علی اکبر(ع)مراسم را با حدیثی از امام حسین(ع) آغاز کرد: در روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آمده است: «اباعبدالله الحسین هنگامی که علی اکبر را به میدان می‌فرستادند، به لشکر خطاب کرد و فرمود: «یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله…ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می‌فرستم، که شبیه‌ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول‌الله(صلی الله و علیه وآله) است؛ بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(صلی الله و علیه وآله) تنگ می‌شد، نگاه به وجه این پسر می‌کردیم».
علوی تبار در ادامه با تشریح یکی از القاب حضرت علی اکبر(ع) اضافه کرد: در بین جوانان بنی هاشم و فرزندان أئمه(ع)، لقب «ناری القری» به معنی آتشی فروزان تنها مختص حضرت علی اکبر (ع) است. در فرهنگ عرب لقب «ناری القری» را به کسی می‌دهند که آتش و چراغی بر بام خانه خود روشن نگاه می‌دارد که اگر مستمند، در راه مانده و فقیری که پناه نداشت، به سمت این نور کرامت بیاید و بر خوان سخاوتمندی و کرم او بنشیند.
ویژه برنامه‌های حرم مطهر رضوی در سالروز میلاد حضرت علی اکبر(ع) اعلام شددر بخش دیگری از این مراسم، شاعران تازه‌ترین سروده‌های خود را به پیشگاه حضرت علی اکبر(ع) تقدیم کردند. بخش‌هایی از سروده‌هایی را که در این مراسم از سوی شاعران ارائه شد، می‌توانید بخوانید:
محمد علی یوسفی
با آن قد و آن قامتت، از پیش چشمم می‌روی
با حالت قد قامتت، از پیش چشمم می‌روی
ای گل ز گلزار پدر، یار وفادار پدر
خوش مانده‌ای بر بیعتت، از پیش چشمم می‌روی
احسنت بر تقوای تو، بر همت والای تو
صد آفرین بر غیرتت، از پیش چشمم می‌روی
در صورتت پیغمبری، در سیرتت پیغمبری
با صورت و با سیرتت، از پیش چشمم می‌روی
محبوب پیغمبر تویی، دل‌داده حیدر تویی
هنگامه کرده رحلتت، از پیش چشمم می‌روی
زیبنده باشد بر سرت، عمامه پیغمبرت
با آن ردا و خلعتت، از پیش چشمم می‌روی
بر دوستانت رحمتی، بر دشمنانت وحشتی
با انقلاب و نهضتت، از پیش چشمم می‌روی
«خوش می روی دامن کشان، من زهر تنهایی چشان»
من مانده‌ام در حسرتت، از پیش چشمم می‌روی
قدری قدم آهسته‌تر، ای جان بابا ای پسر
تا سیر بینم صورتت، از پیش چشمم می‌روی
نغمه مستشار نظامی
به میدان می‌رود گویا سوار ابرها باشد
تو گویی این جوان تنها سوار ابرها باشد
جهان یک‌بار تنها پیش ازین دیده است بر اسبی
شب معراج، یک دریا سوار ابرها باشد
رسول‌الله را در صورت ماهش تماشا کن
در آن روزی که در صحرا سوار ابرها باشد
هوا گرم است، باران نیست، باید چاره‌ای سازد
چو باران ظهر عاشورا سوار ابرها باشد
چه بهتر مرد میدان در جوانی غرق خون گردد
چه بهتر این یل زیبا سوار ابرها باشد
جوانم ،اندکی آهسته‌تر از خیمه‌ها بگذر
که قلب مادرت زهرا سوار ابرها باشد
علی اکبر، به میدان می‌رود، می‌ایستد دنیا
سوار اسب شد، دنیا سوار ابرها باشد
بهشتی روی من! جام شهادت نوش باد آن دم
که دوشادوش تو مولا سوار ابرها باشد
سارا عبدالهی‌فر
تو که دانی علی اکبر جوان بود
نگاهش تا کران‌ها مهربان بود
خدا داندکه اکبر چون پیمبر( ص)
پُر از اخلاق نیکو در بیان بود
مهسا ایمانی
گل از گل بشکفد وقتی هویدا می‌شود رویش
مهی، هفت اختر گردون کمان‌داران ابرویش
شمیم یامحمد بر لب گلخنده اش جاری
نوای یا علی می‌آید از هر تار گیسویش
پدر با دیدنش از دیده اشک شوق می‌بارد
ملائک روز میلاد گل لیلا غزل‌گویش
علی اکبر دلیری از جوانان بنی هاشم
گلابی که مدینه پر شد از عطر سمن بویش
برای وصف او صد ها غزل را باید از جان گفت
ستایش کردنی باشد دراین غوغا هیاهویش!
سمانه خلف‌زاده
با لطف خفی، نور جلی آمده است
آیینه ی خاتم و ولی آمده است
جبریل یُسَبِّح و یُهَنّی و یَقول:
فرزند حسین بن علی آمده است
در این محفل شاعرانی و هنرمندان همچون علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، سید مسعود علوی تبار، محمد علی یوسفی، عزیز آذین فرد، مسعود ربانی، سید حکیم بینش، نغمه مستشار نظامی،فاطمه نانی زاد، سارا عبدالهی‌فر، رباب کلامی‌فرد، صبا فیروزی، زیبا فلاحی، مهسا ایمانی و فاطمه ناظری حضور داشتند.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: شعر آیینی شعر حضرت علی اکبر ع سوار ابرها علوی تبار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۴۷۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟ /خاطرات عروس بزرگ امام از فوت دو فرزندش و علت آن
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
۲۷۲۱۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899748
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»